بهمن آبادخبر

یک روز شدم به سوی صحرادیدم همه دشت سبز و زیباپرسید یکی ز مالکانشگفتند رسید به وارثانشبیل ماند ولی نمانده بیلدارآن وعده ی دی نشد پدیداردر خاک شد آرزوی دیروزای وای ز وعده ی پریروزآن خانه که بود جای مهمانیا آغل و جایگاه حیوانوارث همه را به کام خود کردحتی سندش به نام خود کردبا مرگ پدر شدیم به هم قهرکام همه شد هلاهل و زهرخواهر ز برادرش طلبکارهر یک به آن یکی بدهکارهر روز گله ای از این و آن استگو روح تو ای پدر چسان است؟تا بودی ندادی خمس و زکاتخوردند همه را بدون خیراتبردند و همه شدند طلبکارباز هم به همه شدی بدهکارگفته است عروس حرف هاییحرفش شده عامل جداییگوید که پشت قباله دارمچند شاهد و عقدنامه دارمصحرا همه را به هیچ دادندیک فاتحه بهر تو نخواندندمادر که داشت شأن و شوکتچون رفت شویش برفت نعمتاکنون شده نوبتی و مهمانگه خانه این عروس و گه آناین زندگی شد برای او ننگدنیا شده از برای او شده تنگتاج سر او که رفت از دستمیراث به چشم وی شده پَستبوده همه عمرِ خود کلید داریا در برِ شُوی خویش دلداربا آن همه زندگیِ رنگیناکنون شده بی نوا و مسکینمرگش ز خدا کند تمناگوید که مرا ببر خدایایا آنکه برند به سالمنداننه منت این کشم و نه آندورَم بکن از عروس و دامادباشند همگی کنار هم شادخاکروبه شود چو سیم و گوهرفکرم نرود به ارث شوهراین خانه و آب و ملک و اموالاندوخته ای است ز شصت و پنج سالبیچاره کسی که مال اندوختمیراث خورش بخورد و او سوختبیچاره تر آنکه نا خلف داشتگویی همه عمر خود سلف کاشتبد بخت نکرد آنکه خیراتنه فاتحه داشت نه ذکر صلواتخوشبخت کسی که قبل رحلتبخشید و بخورد و مُرد راحتقاسم تو به فکر باش و این راهسخت است زبهر خود مکن چاه بهمن آبادخبر...

خواهم از زخم غزه بنویسماز غم و رنج غزه بنویسمبه نویسم از آنسوی دیواراز صبوریِ مردم بیداراز مجاهد و فی سبیل اللهاز غیورانِ شیر حزب اللهاز حماس و حماسه آناناز رشادت و حمله ی شیراناز جنایات و صعبِ اسرائیلاز منافیِ تورات و انجیلاز بزرگ کشورِ فلسطین و قدسقبله ی مسلمینِ عالم، قدساز همه روز و شب جنایت هاوان همه سال ها خباثت هاصهیونیسم قصد دودمان کردهقصد کشتارِ کودکان کردهمردم غزه بین آتش و خونکرده اند دشمنان،خوار و زبونمی کند خانه هایشان ویرانخانه نه بلکه بیشه ی شیرانمرحبا بر برادران حماسیارتان باد حضرت عباساو که در کربلا رشادت کرداز برادر و دین حمایت کردای مجاهد، دلیر جان بر کفگر کنی اقتدا به شاه نجفدشمن خویش کرده ای ترسانکارها می شود بسی آسانمردم غزه زیر آوار استزیر بمب و گلوله هوشیار استزخم غزه دو باره سر وا کرددشمنان، مفتضح و رسوا کردلانه ی عنکبوت فرو پاشیداهرمن این پیام را بشنیداین پیامی است روشن و واضحعنقریب است تا شویم فاتحصهیونیستِ لعینِ رو به فناغاصب است و ندارد هیچ بقاهمه باشند حماس را حامیآفرین بر جهاد اسلامیما ز نزدیک و دور کنیم دعاتا شود ریشه کَن قوم دغاغزه این روزها شده غوغاهست گویی زمین کرببلاکربلای کنون فلسطین استقدس ما قبله ی نخستین استکشور مسلمین نمودند غصبزور مداران مدیر کردند نصبمالک خانه را برون کردندغاصب خانه را مصون کردندجنگِ امروز عزت و شرف استحامیِ زور را کجا شرف است؟آفرین بر شجاعت و تدبیرخصم کردند ذلیل و غافلگیرخواب بر دشمنان کنید حراممانده است چند صباح تا فرجامقاسم این وعده ی خداوندی استکه سر انجام ظلم نابودی است بهمن آبادخبر...

بهمن آبادخبر...

نام و بوی مهر دلم را شاد کردهمچو مرغی از قفس آزاد کردماه مهر و ماه شادی و سرورماه عشق و عاشقی و علم و نورماه مهر آمد دلم پرواز کردراز چند ده ساله را ابراز کردباز میل شــــاعـــــری کـــرده دلــمیـــاد وقـــت کـــودکــی کـــــرده دلـــمیاد آن روزی کــــه رفــتـم مــــدرســهفـارغ از درس و حـسـاب و هـنـدسـهیــــاد صـبحگـاهـی و قــــــرآن و دعــــایـــاد مــیــز و نـیـمـکت و تـخـته سـیایــــاد دوسـتـی هـــای خــوب بچه هایـــاد درس آب و «آی» بـــــی کـــــلادرس اول گـــفـت اســـــتــادم «الف»داد یـــک ســرمشق از حـرف «الف»یــــاد آن درسـی کــه گـفت آمــوزگـارمــانـــده در ذهـنم هــمیشه یــادگاریــــاد آن روزی کـــه بـــر تـخته سـیـاهمـــشـق مـــان دادند «آی» بـــا کــلاه آن کـُـــلـَـه روز دگـــر بـــرداشـــتـنـدنـــام او را بــــی کــــلا بــگـذاشـتـنـددر شگفت مـاندم که راز کار چیستریـــشـه و معنای این افـکـار کیست؟پـیش چـشم مـا سـری شـد بی کلاهیــــک ســـر دیـگـر چــرا شــد بـا کلاه؟یــک کـسی آن جــا کُـلَه بــردار بــوددیــــگــری آن جــــا کـُـلـَه بـگـذار بـــوددر دلـم گـفتم که این نا داوری اسـتراز ایــــن بــــردار و آن بـگـذار چـیستبــعــدهـا، وقــتـی شدم مـرد و جوانمـــعـنی آن «آ» بـــرایــم شــد عـیـانچــــون کــه می دیدم نهان و آشکارمــال ایـن و آن خورند بی ننگ و عارآن کـــــه بـــردارد کــلاه مـــــردمـــــانمــی خــورد مـــال یتیمان بی گــمانرزق هـــر مخـلوق، در نــزد خـداستقــطـع روزی کــــار زشـت و نـارواستمــال مـظلومــان بــه نـاحق می برندهــمچــو زالو خون مردم می مَـکـَندآن کـــه بـیت الـمـال غــارت مـی کنددر زمـــیـن، شَــّـر و خــباثت مـی کندقــــاضـی عـ بهمن آبادخبر...

دنیا محل گدرهخوب و بدش در گذرهآدمارو گول میزنهچشمکِ ناجور میزنهمکر و فریبش عالیهآرزوهاش تو خالیهیا بهشت، یا ،جهنّمهمهر و وفاش خیلی کمهدنیا بسی عشوه گرهدل ها رو با خود می برهمادر که نیست نا مادرهوعده هاشم سر خرمنهدنیا مگو بلا بگوچون زن بی حیا بگوهر روز میزاد و میکشهاز کشته ها سیر نمیشهبال و پرا رو میکنهآینه ها رو میشکنهحق رو به حق دار نمیدهقُفل و دَرش بی کلیدهدنیا کلک بازی دارهافشای هر رازی داره دنیا میگن پوشالیهرنگ ولعابش عالیهگفتم و گفتم ناگهانیک کسی گفتا که فلاناز چی به دنیا بد میگی؟حرف های بیخود میزنی؟هر چی میگی خبطِ داداشحرفای بی ربطِ داداشاونکه میگه دنیا بدهبه دنیا نا سزا میگه نمکِ دنیا می خوره نمکدونش رو میشکنهدنیا خواهی خیلی بدهوابستگی خیلی بدهکسی که داره خور خوابآب رو می بینه چون سراببه جایی که خوش خو بشهمست و درنده خو میشهبه جای رفتن به کمالعمرش میره رو به زوالبه جای رفتن به صوابمیکنه دل ها رو کباببه جای رشد معنویمیکنه رشد حیوونیاون که همش دنیا باشهدور از خود و خدا باشهبارش از اونجا که کجههر گز به مقصد نرسهباید تعادل داشت داداشرنگ خدایی داشت داداشاگه بگیم دنیا خوبهعقبا هزار بار بهترهدنیا جای نهال کاریستبه عقبا بهره برداریستهر چی به دنیا بکاریدر آخرت بر می داریاینجا که نا حق بخوریبه عقبا آتش می خوریمی خوای بشی اهل بهشتاینجا مکن کارهای زشتکه زندگی در گذرهخوب باشی آسون میگذرهبد باشی حسرت می خوریبا خودت نفرت می بریدر این زمین کشتزارهر چی که دوست داری بکارگل بکاری خوشبو میشیخار بخاری زخمو میشیقاسم به دنیا بد مگوراهی به غیر حق مجو بهمن آبادخبر...

بهمن آبادخبر...